Sinds mijn debuut in de fotografie en de ervaringen die ik opdeed met het fotograferen van aquaria en dgl. is mijn belangstelling voor de macrofotografie nog groter geworden. Toen ik in 2010 lid werd van Fotoclub Groeninghe en mijn foto’s van vissen, bloemen en andere kleinood toonde, bleek ik zowat de enige te zijn die interesse had in deze tak van de fotografie. De “oude rotten” in de club aanzagen dit niet als “echte” fotografie. Volhouden is echter de boodschap en hoe meer foto’s ik toonde, hoe meer men dat toch begon te appreciëren. Toen Sofie Steenhoudt in de club kwam, bleek ook zij belangstelling te hebben voor de macrofotografie en toen geraakte men er in de club ook van overtuigd dat dit volwaardige fotografie was.
Tijdens een clubreis nam ik een paar foto’s van de “Sint-Jansvlinder” in een veld met wilde bloemen en onze voorzitter kwam kijken en vragen: “Wat fotografeer jij daar?”. Ik toonde hem de prachtige vlinder en verbaasd zei hij: “Ik heb dat nog nooit gezien, ik let daar niet op, laat staan dat ik daar een foto van zou nemen”, wat hij prompt ook deed.
Toen zijn foto geslaagd was en na onze workshop “vissen fotograferen” in Izegem, was hij meteen ook enthousiast daar meer mee te doen.
Tijdens onze zomervakanties in Saint Cado, Bretagne, trek ik er met onze Nederlandse vriend Jos Mensen geregeld op uit om vooral vlinders te fotograferen. Jos is een echte kenner en weet altijd weer enkele prachtexemplaren nachtvlinders te vinden, die we dan overdag, wanneer de beestjes eigenlijk slapen, gemakkelijk van dichtbij kunnen bekijken en fotograferen. Ook overdag trekken we naar een biotoopje “Le Varquez – Crucuno” in Erdeven (FR) om er vlinders, boomkikkertjes, bidsprinkhanen en dgl. te zoeken. Deze sessies leverden al tal van prachtbeelden op.
Klik op de afbeelding voor enkele voorbeelden.
Inachis io; Dagpauwoog
