Hoe ik met fotografie begon…

Ik was al van jongs af aan geïnteresseerd in fotografie, al hadden wij thuis geen eigen fototoestel. Er was in Kuurne, waar ik mijn jeugd doorbracht, een fotograaf en daar huurden mijn ouders af en toe een camera om foto’s te nemen wanneer we naar zee gingen of er een familiefeest was. Ik mocht dan ook al eens een foto nemen. Toen ik een jaar of 16 was, kocht ik van mijn (karige) zakgeld een 2de hands “Voigtlander” en van mijn oom kreeg ik een oude “Rolleiflex” cadeau.

Eens gehuwd wilde ik een “echte” reflexcamera waarmee ik ook dia’s kon nemen van mijn aquarium. Het werd een CANON Ftb met daarbij een METZ MECABLITZ toorts-flitslamp met loodaccu.

Een super zwaar ding om mee te nemen, maar ik slaagde erin foto’s van mijn aquarium en vissen te maken en, al doende leert men, zodat na verloop van tijd mijn foto’s ook “mooi” werden en ik de techniek helemaal onder de knie had. Ik ondervond dat het belangrijk was dat de flits op gelijke hoogte stond als de cameralens en maakte hiervoor gebruik van een pistoolhandgreep die ik tussen camera en flitsvoet kon plaatsen. Later werd die flits vervangen door een type met oplaadbare batterijen in de voet van de toorts.

Op vraag van de voorzitter van onze aquariumclub stak ik eens een diavoorstelling in elkaar over mijn aquarium en mijn vissen. Dat kende succes en niet veel later vroegen ook ander clubs om mijn voorstelling eens bij hen te brengen. Zo werd ik nog meer gebeten om aquariumfoto’s te maken en, samen met mijn echtgenote, bezochten wij praktisch iedere aquariumtentoonstelling die er was in het land, of daarbuiten. We trokken zowat Europa rond naar publieke aquaria of dierentuinen met een aquariumafdeling.

Buiten het fotograferen van aquaria en vissen, beperkte mijn actieterrein zich tot de klassieke familie- en reisfotografie, altijd alles wel op dia. Wanneer we foto’s wilden tonen, dan was het altijd een ganse opstelling met projector, scherm, enz… maar steeds gezellig.

Toen rond het millennium de digitale fotografie haar opwachting maakte en Canon zijn eerste digitale reflexcamera op de markt bracht, moest ik op die wagen springen en schafte mij de CANON EOS 10D aan, die ik zelfs helemaal uit Amerika liet overkomen.

Dit was een zogenaamde “cropcamera” met een cropfactor 1,6. Dat betekende dat mijn standaardlens 24-105 mm opeens een 38-170 mm werd, ik was dus mijn “groothoek” kwijt en op 170 mm werd moeilijker uit de hand te fotograferen. Dat ondervond ik al bij het eerste gebruik, waar ik dichtbij foto’s nam maximaal ingezoomd en bij het bekijken alle foto’s een bewegingsonscherpte toonden. Van dan af moest ik het inzoomen beperken tot 75 mm om geen problemen te hebben.

Samen met een elektronische flits CANON 580EX Speedlite en een CANON EF 100mm f/2.8 macro lens, werd dit mijn vaste uitrusting om vissen te fotograferen.

Toen deze camera zijn aantal “clicks” had gemaakt en aan vervanging toe was, moest de nieuwe camera een “full-frame” camera worden, zodat ik mijn lenzen weer “normaal” kon gebruiken. Het werd een CANON EOS 5D en toen deze ook zo’n 20.000 clicks had volgde de CANON EOS 5D Mark III hem op.

Met zijn mogelijkheid tot ‘live-view” en vele instelmogelijkheden van bv. de “autofocus” is dit voor mij de ultieme camera.

Na mijn pensionering in 2010 werd ik lid van Fotoclub Groeninghe en dit gaf een volledig andere richting aan mijn fotografie. Ik moest vaststellen dat, buiten mijn aquariumfotografie, de rest maar weinig voorstelde. Ik leerde anders door de zoeker van mijn camera “kijken”, leerde te zien wat interessant was, of er storende elementen waren, enz… We komen iedere dinsdag bijeen en vooral de bespreking van foto’s, de maandelijkse clubwedstrijd, workshops, enz… zijn zeer leerrijk. Soms denk je dat je “DE” foto genomen hebt, maar wanneer je hem dan naast de anderen ziet staan, dan besef je dat je nog een hele weg af te leggen hebt.

Anderzijds, wanneer ik in de fotoclubclub over “vissenfotografie” sprak en al eens zo’n foto durfde tonen, vond men niet dat dit fotografie was! Toen aquariumclub Danio Rerio in Izegem een aquariumtentoonstelling opzette, daagde ik de clubleden uit om het ook eens te proberen… pas daarna toonde men respect voor mijn “vissen” foto’s! In die mate zelfs dat ook de “oude rotten” in de club aan macrofotografie begonnen te denken en deze vorm van fotografie nu geregeld aan bod komt bij de wedstrijden. De jaarlijkse “paddenstoelen” uitstap is zeer populair en iedereen gaat ervoor plat op de buik.

Ondertussen werd mijn foto-uitrusting aangevuld met een CANON EOS 60D als reservecamera, een degelijk carbon statief van BENRO en diverse lenzen, zoals CANON EF 70-200 f/2,8 L IS II USM / CANON EF-180-f-3.5- L-USM-Macro / CANON EF MP-E 65 f/2.8 1-5x macro / SIGMA 15-30 mm f/3.5-4.5 EX DG en de Laowa 15mm 1:4 macro

Om niet altijd de “professionele” uitrusting te moeten meenemen en ook omdat ik een jaartje ouder wordt, is er een alternatief bijgekomen, de CANON EOS-M6 spiegelloze systeemcamera met diverse objectieven zoals de CANON EF-M 18-150mm 1:3,5-6.3; de CANON EF-M 22mm 1:2; de CANON EF-S 10-18mm 1:4.5-5.6 en de CANON EF-S 60mm macro 1:2.8 met de nodige adaptors natuurlijk.

Hiermee is mijn uitrusting vrij compleet en kan ik alle genres van fotografie aan.